Angel Karen: "De universele taal is spelen"

"Hallo! Ja, ik heb net de baby in bed gelegd. Hij viel meteen in slaap, dus het zal voorlopig even stil zijn. Zo niet, dan laat ik het je weten, haha."

"Natuurlijk. Ik ben Karen Kilwake uit Kenia, en ik woon sinds 2021 in Nederland. Ik ben hierheen gekomen voor mijn master in Ontwikkelingsstudies, met de focus op kinderen en jeugd. Toen ik hier net was, zei een vriendin tegen me: 'Dit is perfect voor jou, omdat je van kinderen houdt!' en ze liet me kennismaken met Charly Cares. Ze had helemaal gelijk!"

"Ik heb altijd al een passie gehad voor het werken met kinderen. In Kenia heb ik ook altijd met kinderen gewerkt. Toen ik wat jonger was, werkte ik voor Compassion, een goed doel die kinderen in armoede helpt. Daar werkte ik als vrijwilliger tijdens vakantieprogramma's. Ook heb ik gewerkt voor een organisatie die weeskinderen hielp en heb ik jongeren trainingen gegeven over hoe zij zelfstandig aan de slag kunnen in de samenleving. Net voordat ik naar Nederland kwam, was ik ook werkzaam als Kinderbeschermingsfunctionaris."

"Ik pas nu op bij een aantal Engelssprekende gezinnen, maar toen ik begon met oppassen, was het voor een Nederlands gezin. Dat was best een uitdaging, omdat de twee meisjes geen Engels spraken. Maar ze pikten eigenlijk best wat Engels op, en soms gebruikten we gewoon een vertaalapp wanneer we het echt nodig hadden. Ik pas ook op bij een Arabisch gezin; deze kinderen spreken ook geen Engels. We gebruiken soms ook een vertaalapp, en dat werkt prima. Het is echt interessant om verschillende talen te ervaren. Maar ik heb geleerd: de universele taal is spelen. Als je speelt, maakt taal niet eens zoveel uit, en je kunt zoveel plezier hebben samen. Zolang ik zie dat de kinderen gelukkig zijn, ben ik ook gelukkig."

"Ik pas elke vrijdag op bij een gezin waar ik eerst 3 dagen per week kwam. Nu het kind wat ouder is, gaat hij naar de kinderopvang, dus ik pas er nu één keer per week op. Maar ik heb genoeg andere gezinnen gevonden: een op maandag met 2 jonge kinderen, nog een op woensdag met 2 oudere kinderen, en dan zijn er nog 2 gezinnen waar ik regelmatig na school oppas tot ze thuiskomen van hun werk. Maar soms vragen ze me ook om in het weekend op te passen, ook heel leuk!"

"Mijn absolute favoriete bezigheid is iets met kunst, zoals schilderen en tekenen. Maar het hangt af van de leeftijd; als ik oppas op jonge kinderen, vind ik het leuk om simpele spelletjes te doen of met blokken te spelen. Als het lekker weer is, ga ik het liefst naar de speeltuin, de kinderboerderij of wandelen in de stad. Een van mijn andere favoriete activiteiten is naar het kinderboekenmuseum gaan. Daar is een superleuk speelgedeelte waar ze ook andere kinderen kunnen ontmoeten."

"Ja, ze willen meestal eerst een proefafspraak om te zien of de kinderen en ik het goed kunnen vinden. Maar dat is ook een uitdaging, denk ik, omdat kinderen vaak gewoon wat tijd nodig hebben om aan iemand te wennen. Ik denk dat het wat tijd nodig heeft om genoeg te spelen en te lachen met elkaar, zodat ze zien dat ze je kunnen vertrouwen. Zo ging het ook met het jongetje waar ik nu aan het oppassen ben. De eerste keer dat ik hier kwam, huilde hij zoveel. Maar nu zijn we beste vrienden! Hij moet nu altijd lachen als ik weer binnenkom en hij is hartstikke blij. Dus ik begrijp dat ouders het eerst willen uitproberen, maar je kunt het niet altijd beoordelen aan de hand van de eerste keer."

"Geen probleem en dat komt helemaal goed!"